مسجد قبه الصخره

[ویکی اهل البیت] مسجد قبه الصخره در فاصله ای کاملاً متساوی از دو ضلع شمالی و جنوبی باروی حرم قدسی قرار دارد. صخره عبارت است از یک تخته سنگ نامنتظم که روزگاری قله ی کوه موریا بوده است . این صخره آبی رنگ است و پای هیچ انسانی بر آن نهاده نشده است . در قسمت روبروی قبله ی این سنگ یک فرورفتگی وجود دارد که به نظر می رسد زمانی انسانی بر آن راه رفته و بر اثر آن این رد پا برجای مانده است .
بر این سنگ آثاری از هفت رد پا بر جا مانده است . گفته شده است که روزی ابراهیم پیامبر علیه السلام در آن منطقه بود و به همراه وی فرزند خردسالش اسماعیل نیز بود که اسماعیل در آن هنگام بر آن سنگ راه رفت ، و این رد پاهای اوست .
گنبد عظیمی که بر فراز این مسجد است از چوب ساخته شده و ورق هایی از سرب آن را پوشانده بوده است و بر این ورق های سرب نیز الواحی از مس براق قرار داده شده بود. تاریخ بنای گنبد کنونی به سال 423 هجری بازمی گردد. این گنبد از دو جداره ساخته شده است . جداره ی داخلی آن را الواحی چوبین و سپس تزئینات و نقوش گچین زیبایی پوشانده است .
جداره ی خارجی آن را نیز الواح مس براق پوشانده است . طول قله ی گنبد 17 متر و 70 سانتیمتر، عرض آن 5/13 و ارتفاع آن 5/1 متر است . زیر گنبد، گودالی غار مانند قرار دارد که برای ورود به آن باید از پلکانی پایین آمد. عده ای بر این عقیده اند که این صخره کشتارگاه اصلی قربانی های سوزانده شده ، بوده است ؛ و نیز این که این غار محل ریختن خون قربانی ها و آب تطهیر بوده است .
روی صخره آثار ضربه های کلنگ بازمانده از دوران جنگ های صلیبی بر جای مانده است که بر اثر این ضربه ها تلاش شده بود تا تکه هایی از آن صخره جهت تبرک برکنده شود. کشیش های مسیحی آن دوران در مقابل هر قطعه سنگ برکنده شده معادل وزن آن را به فروشندگان طلا می پرداختند. مدتی به منظور محافظت از آن صخره روپوشی از مرمر بر آن پوشانده شد، اما صلاح الدین ایوبی در سالیان بعد آن پوشش را برطرف کرد.
در شرق قبه الصخره گنبدی کوچک به نام قبه السلسله قرار دارد که بر شش ستون استوار است . پیرامون این ستون ها رواقی یازده ضلعی قرار دارد که در هر زاویه ی آن یک ستون مرمرین و در میان هر دو ستون یک محراب وجود دارد. این ساختمان قضاوتکده ی داوود نام دارد. در غرب قبه الصخره نیز گنبدی دیگر به نام قبه المعراج نام دارد که به یادبود معراج رسول اکرم صلی الله علیه و آله به آسمان بنا گردیده است . در جنوب قبة الصخرة گنبدی دیگر به نام قبة یوسف و در جنوب غربی دروازه ی «دوایداریه » در شمال حرم شریف گنبد سلیمان قرار گرفته است ؛ که بنایی است استوار و درون آن صخره ای دیگر قرار دارد.
مسجد قبة الصخرة روزنه هایی از مرمر مشبک دارد؛ که جایگزین مشبک کاری های گچین شده است . شکاف های این روزنه ها با شیشه های رنگی تزیین شده است. قسمت های بالایی طاق ها و ستون ها را تزیینات زیبایی آرا بسک و خطوط کوفی و خاتم و معرق پوشانده است . همچنان که طوق بیرونی گنبد را تزیینات کاشی کاری پوشانده و در قسمت بالای آن به خطی عریض سوره اسراء نگاشته شده است . در قسمت داخلی کتیبه ای به خط کوفی مذهب به طول 240 متر وجود دارد. این کتیبه شامل آیاتی از قرآن مجید و نیز عبارتی دال بر تاریخ بنای آن ساختمان می شود.