مسجد سلطان احمد، استانبول
(یا: مسجد آبی) این مسجد در زمان سلطان احمد اول (۷۴۲ ـ۷۹۵ق)، پادشاه عثمانی در استانبول بنا شده است. نام دیگر آن به سبب به کار رفتن ۲۱۰۴۳ قطعه کاشی اِزنیقی است که تلألؤ آبی رنگ مسحورکننده ای از خود ساطع می کنند. این مسجد بر روی ارتفاعات نزدیک هیپودروم روم باستان، در کنار ایاصوفیه قرار دارد. سبک بنا نشان دهندۀ پایان دورۀ کلاسیک معماری عثمانی است. ویژگی آن شش منارۀ مسجد است که از سه جهت به محوطۀ مرمری محیط شده است. سلطان احمد اول به معمار خود، به نام صدفکار، فرمان می دهد تا جایگاهی سلطنتی و حجره هایی در دو طبقه مانند ساختمان مدارس تعبیه کند. گنبد اصلی مسجد به وسیلۀ چهار نیمه گنبد زیرین تر احاطه شده که بر روی ۴ ستون عظیم قرار گرفته است. قطر گنبد ۲۳ متر و ارتفاعش ۴۳ متر است. اندکی کمتر از ۲۶۰ پنجره دارد که اندرونی را روشن می کنند؛ و در واقع این پنجره ها به صدها چلچراغ آویزان از بالای ستون ها در فضای عظیم داخلی کمک می کنند تا روشنایی مکان را تأمین کند. از جهاتی، این مسجد و ملحقاتش، فضای وسیعی (دریای عظیمی) از گنبدها را می نمایاند که به وسیلۀ مناره ها آشکار می شود. اکثر گنبدهای کوچک، دالان های محوطه را می پوشانند. قرار گرفتن مسجد سلطان احمد در کنار دریا از آن بنایی باشکوه ساخته است.
wikijoo: مسجد_سلطان_احمد