مَستورۀ کُردستانی (۱۲۲۰ـ۱۲۶۴ق)
بانوی عارف و شاعر ایرانی . نام وی ماه شَرَف و دختر ابوالحسن بَیْگ قادری و همسر خسروخان، والی کردستان، بود. خانواده اش معروف به «قادری» و پدرش از مقربین آن خاندان و از محترمین مردم کردستان بود. همسرش مردی عیاش بود و مستوره بعد از مرگ او، تا ۱۲۶۳ق در کردستان ماند و سپس ، همراه عمو و سایر خویشاوندان خود، به شهر سلیمانیۀ عثمانی رفت و مدتی بعد درگذشت . از مجموع اشعار مستوره که به سه زبان فارسی، کردی و عربی شعر می سروده فقط ۲هزار بیتِ آن باقی مانده که در ۱۳۰۴ش به چاپ رسیده است. از آثار دیگر وی تاریخ اردلان به فارسی و رساله ای در عقاید و شرعیات و معجم الاُدباء (سنندج ۱۳۲۸ش ) است . تخلص شعری وی «مستوره» و اشعارش در سبک عراقی و مدح اهل بیت (ع ) و دارای مضامین عرفانی و اجتماعی بود.
بانوی عارف و شاعر ایرانی . نام وی ماه شَرَف و دختر ابوالحسن بَیْگ قادری و همسر خسروخان، والی کردستان، بود. خانواده اش معروف به «قادری» و پدرش از مقربین آن خاندان و از محترمین مردم کردستان بود. همسرش مردی عیاش بود و مستوره بعد از مرگ او، تا ۱۲۶۳ق در کردستان ماند و سپس ، همراه عمو و سایر خویشاوندان خود، به شهر سلیمانیۀ عثمانی رفت و مدتی بعد درگذشت . از مجموع اشعار مستوره که به سه زبان فارسی، کردی و عربی شعر می سروده فقط ۲هزار بیتِ آن باقی مانده که در ۱۳۰۴ش به چاپ رسیده است. از آثار دیگر وی تاریخ اردلان به فارسی و رساله ای در عقاید و شرعیات و معجم الاُدباء (سنندج ۱۳۲۸ش ) است . تخلص شعری وی «مستوره» و اشعارش در سبک عراقی و مدح اهل بیت (ع ) و دارای مضامین عرفانی و اجتماعی بود.
wikijoo: مستوره_کردستانی