به هر نوعی که کس ما را شناسد
بود مستوجب انعام دیدن.
ناصرخسرو.
حقیقتم پنج صفت یاد کرد که زکریا بنده مؤمن و مستوجب رحمت. ( قصص الانبیاء ص 301 ).صدری که ز آفرینش او
مستوجب آفرین شد ارکان.
خاقانی.
که پسندد که فراموش کند عهد قدیم به وصالت که نه مستوجب هجران بودم.
سعدی.
مستوجب این و بیش ازینم باشد که چو مردم خردمند.
سعدی.
گر گرفتارم کنی مستوجبم ور ببخشی عفو بهتر کانتقام.
سعدی ( گلستان ).
نقد صوفی نه همه صافی بی غش باشدای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد.
حافظ.
و رجوع به استیجاب شود.