مستفیذ

با توجه به متون قدیم مستفید که ذ بجای د قرار می گرفته مستفیذ درسته به معنای استفاده کردن
و مستفیض به معنای فیض بردن. . .
و به نظر من اگر در مقابل استاد جنس مخالف بگیم از وجود شما فیض ببریم زشته درستش اینه بگیم استفاده کنیم

با توجه به متون قدیم مستفیذ که در واقع مستفید است به معنای استفاده بردن درسته. ولی مستفیض به معنای فیض بردنه. خب به نظر من برای جنس مخالف مثلا استادی خیلی زشته به بگی از وجودت فیض ببریم! درستش اینه بگی استفاده کنیم از مطالب تون پس مستفیذ بهتر هست

در متون ادبی قرن چهارم و پنجم هجری، در برخی موارد، �ذ� به جای �د� استفاده میشده. واژه مستفیذ هم در ادبیات پارسی، بیشتر در متون ادبی همان دوران دیده میشود. در متن�حسنک وزیر� تاریخ بیهقی هم این واژه به کار برده شده است که همان �مستفید� به معنای �استفاده بردن� میباشد.

مستفیذ به معنای از درون کسی اگاه بودن و در عین حال ناخداگاه کسی را دیدن

مستفیض همان فیض برنده میباشد

مستفیذ واژه ی غلط ، بی معنی و نامفهوم در ادبیات فارسی است که برخی افرادی که با واژگان عربی و فارسی آشنایی عمیقی ندارند به غلط جای مستفیض ( به معنای فیض بردن ، بهره مند شدن و. . . ) استفاده می کنند . . . . این افراد حتی از رو نمی روند برای این واژه نامفهوم معنی هم می تراشند. . .

بهره برگیرنده، سود خواهنده

کلمه مستفید اسم فاعل باب استفعال از ریشه ( ف ی د ) است .
و مستفیض اسم فاعل باب استفعال از ریشه ( ف ی ض ) است.

میگن که مستفیذ از ریشه استفاذه هست.
ریشه استفاذه شکل قدیم استفاده هستش!

مستفید از باب افتعال در وزن فَیَدَ به معنی فائده هست
در زبان عربی بنا به دلایلی که نمیدانم حرف د تحت شرایط خاص به حرف ذ تغییر میکند و کلمه مستفید به صورت مستفیذ تلفظ میشود
دقیقا مانند کلمه استاد در زبان فارسی که در زبان عربی به صورت الاستاذ تلفظ میشود