مستفتی

لغت نامه دهخدا

مستفتی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استفتاء. جواب فتوی خواهنده. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). فتوی خواه. رجوع به استفتاء شود.

فرهنگ فارسی

جواب فتوی خواهنده

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] مستفتی، مقلِّدِ درخواست کننده فتوا از مرجع تقلید است.
مستفتی، اسم فاعل باب استفعال و به معنای درخواست کننده فتوا است، و در اصطلاح، به معنای مقلدی است که از مرجع تقلید ( مفتی ) درخواست فتوا می نماید.به بیان دیگر، مستفتی، کسی است که به واسطه نداشتن ملکه اجتهاد ، تقلید از مجتهد جامع الشرایط بر او واجب شده است (چه این که عامی محض باشد و هیچ یک از علومی را که در اجتهاد، به عنوان مقدمه معتبر است، دارا نباشد، یا این که برخی از این علوم را فرا گرفته، اما هنوز به ملکه اجتهاد دست نیافته باشد) و نسبت به حکم مسئله ای از مسائل شرعی، از مرجع تقلید خود، در خواست فتوا می نماید.

پیشنهاد کاربران

بپرس