مستعذب

لغت نامه دهخدا

مستعذب. [ م ُ ت َ ذِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استعذاب. آب شیرین و پاکیزه خوراننده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || آب و طعام پاکیزه و شیرین یابنده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به استعذاب شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) آب شیرین و گوارا یابنده ( خواهنده نوشاننده ) جمع : مستعذبین .

فرهنگ معین

(مُ تَ ذَ ) [ ع . ] (اِمف . ) گوارا و شیرین یافته .

فرهنگ عمید

گوارا، مطبوع و خوشایند.

پیشنهاد کاربران

بپرس