مستشری. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استشراء. امور بزرگ و دشوار. ( منتهی الارب ). اموری که عظیم و سترگ شده باشند. ( اقرب الموارد ). || ستیهنده. ( منتهی الارب ). لجاجت کننده و استقامت کننده در امری یا در حرکت. ( اقرب الموارد ). رجوع به استشراء شود.
