مستشرقان و قران

مستشرقان و قرآن. رویکرد مستشرقان به قرآن و علوم قرآنی. همواره اروپاییان در صدد شناخت متون دینی و سنتی و نیز فرهنگ و اجتماع مردمان مشرق زمین بوده اند. مستشرقان و محققان شرق شناس با تألیف کتاب های موضوعی یا دایرة المعارف های بزرگ، ترجمة کتب مرجع و تصحیح متون سنتی، تحقیقاتی بسیار و آثار متعددی در زمینة قرآن خلق کرده اند. از آرای مستشرقان چنین برمی آید که آنان منشأ غیرالهی برای قرآن قائل اند، وحی را تجربة ذهنی و حروف مقطعه را بی معنا می دانند؛ تقسیماتی چون سوره، آیه، حزب، جزء را به سبب تسهیل در مطالعة قرآن می دانند که بعدها صورت پذیرفته است و منشأ قرآن را همان ادبیات عرب عصر جاهلی می دانند؛ همچنین معتقدند ترتیب سوره های قرآن در زمان حضرت محمد (ص) این گونه نبوده است. اکثر محققان اختلاف قرائت قرآن را ناشی از خطا و اشتباه در نوشتن کلمات می دانند و یکی از مهم ترین و اساسی ترین اصولی را که مسلمانان دربارة قرآن به آن اعتقاد دارند، یعنی توقیفی بودن ترتیب سوره ها را انکار می کنند. برخی مستشرقان بزرگ مانند تئودور نولدکه که نخستین تاریخ قرآن را نوشته است و این اصطلاح را باب کرده و نیز مونتگمری وات، در زمینة اسلام شناسی آثاری بسیاری دارد. از آثار قرآنی وات بازنگری و بازنگاری درآمدی بر تاریخ قرآن اثر ریچارد، بل استاد او، بوده است. محمد در مکه و محمد در مدینه نیز از دیگر آثار مهم او است. ژری بلاشر، که از جمله آثار او افزون بر ترجمة قرآن به زبان فرانسه (بر حسب ترتیب زمانی)، در آستانة قرآن و «قرآن» است، در کتاب «قرآن» به مباحثی چون رسالت قرآن در مکه، چگونگی تکوین قرآن، چگونگی تشخیص سوره های مکی از مدنی و تأثیر قرآن در زندگی مسلمانان پرداخته است. گلدزیهر، که عقاید وی با نفی و غضب شدید مسلمانان روبه رو شده است، مهم ترین اثر او مذاهب تفسیری در میان مسلمانان نام دارد؛ در این کتاب تفسیر مأثور، تفسیر در سایه تصوف، فرقه گرایی دینی و عقیدۀ اهل رأی نقد و بررسی شده است. آرتور جفری، از جمله آثار او تصحیح کتاب المصاحف ابی داوود سجستانی؛ واژه های دخیل در قرآن کتاب القرآن و ابوعبیده و قرآن است.
43011200