مستسر

[ویکی فقه] المُسْتَسِرّ یعنی کسی که خودرا مخفی کرده است.
در اصطلاح به کسی گفته می شود که خود را در پناه دین پنهان کرده و از طریق تأویل، بعضی از محرمات را حلال و بعضی از حرامها را حلال بداند.
نحوه برخورد با اهل تاویل
اگر کسی اهل تاویل باشد (با استدلال و تأویل، حلالی را حرام و یا حرامی را حلال داند) و خود را در دار الأمن مخفی کرده باشد، تنها باید او را با برهان و استدلال دعوت به پذیرش حق کرد و نباید متعرض او شد.