مسترهن

لغت نامه دهخدا

مسترهن. [ م ُ ت َ هَِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استرهان. آنکه رهن و گرو می خواهد. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). رجوع به استرهان شود.

فرهنگ فارسی

آنکه رهن و گرو می خواهد

پیشنهاد کاربران

بپرس