مسترجع

لغت نامه دهخدا

مسترجع. [ م ُ ت َ ج ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استرجاع. طلب بازگشت کسی را کننده. ( اقرب الموارد ). || آنکه بوسیله گفتن «اناﷲ و اناالیه راجعون » به خداوند پناه می آورد. ( اقرب الموارد ) : فوقف بین الامر و النهی مسترجعاً. ( تاریخ بیهقی ص 300 ). و رجوع به استرجاع شود.

فرهنگ معین

(مُ تَ جَ ) [ ع . ] (اِمف . ) ۱ - بازگردانده . ۲ - انعام باز پس گرفته شده .

پیشنهاد کاربران

بپرس