مستحسن

/mostahsan/

مترادف مستحسن: پسندیده، خوب، ستوده، نغز، نیک، نیکو

متضاد مستحسن: قبیح

لغت نامه دهخدا

مستحسن. [ م ُ ت َ س ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استحسان. نیکوشمرنده. ( اقرب الموارد ). نیک پندارنده. ( غیاث ) ( آنندراج ). رجوع به استحسان شود.

مستحسن. [ م ُ ت َ س َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از مصدر استحسان. نیکو شمرده شده و پسند نموده. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). ستوده. نیکو. خوب. رجوع به استحسان شود :
هر آنچه گفت همه گفت اوست مستحسن
هر آنچه کرد همه کرد اوست مستحکم.
سوزنی.
ماهرویا مهربانی پیشه کن
سیرتی چون صورت مستحسنت.
سعدی.
قاعده مستحسن بنهاد. ( تاریخ قم ص 187 ).
- مستحسن داشتن ؛ پسندیدن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

نیکووپسندیده، نیکوشمرده شده
۱- (اسم ) نیکو شمرده شده پسند کرده . ۲ - ( صفت ) پسندیده ستوده .
نیکو شمرنده شده

فرهنگ معین

(مُ تَ سَ ) [ ع . ] (اِمف . ) نیکو، نیکو و پسندیده شمرده شده .

فرهنگ عمید

۱. نیکو و پسندیده.
۲. نیکوشمرده شده.

پیشنهاد کاربران

بپرس