مستحب معلق

[ویکی فقه] فعل دارای استحباب فعلی، و وجود متوقف بر امر حاصل در آینده است.
مستحب معلّق، مقابل مستحب منجز بوده و عبارت است از عملی که حکم استحباب آن، فعلی است، اما وجودش متوقف بر امری غیر مقدور بوده که در آینده حاصل می شود.مانند آن که شخصی پیش از فرا رسیدن ایام حج ، قصد انجام حج مستحبی دارد بنا بر این فرض که استحباب آن الآن موجود بوده و به سبب همین استحباب شرعی، بر او مستحب است که مقدمات آن را فراهم سازد اما به جا آوردن حج منوط به فرا رسیدن موسم آن است، که مقدور مکلف نیست.