مستحب غیری

[ویکی فقه] فعل دارای استحباب ، به سبب مقدمه بودن آن برای چیز دیگر است.
مستحب غیری، مقابل مستحب نفسی بوده و به مستحبی گفته می شود که تحقق مستحب دیگر به آن وابسته است؛ به بیان دیگر، مستحب غیری، عملی است که ذاتاً مصلحت نداشته بلکه مصلحت در غیر آن است و از آن جا که این عمل مقدمه رسیدن به غیر شده، استحباب غیری پیدا می کند، مثل تمام مقدمات امور مستحبی که استحباب غیری دارند.
نکته
در این که عقل ، به استحباب مستحب غیری حکم می کند، بین علما اختلافی نیست، اما در استحباب شرعی مقدمه مستحب اختلاف وجود دارد.