مستجد. [ م ُ ت َ ج َدد ] ( ع ص ) نعت مفعولی از استجداد. نو گردیده :
همچو یخ کاندرتموز مستجد
هر دم افسانه زمستان میکند.
مولوی ( مثنوی ).
رجوع به استجداد شود.مستجد
لغت نامه دهخدا
مستجد. [ م ُ ت َ ج َدد ] ( ع ص ) نعت مفعولی از استجداد. نو گردیده :
همچو یخ کاندرتموز مستجد
هر دم افسانه زمستان میکند.
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(مُ تَ جِ ) [ ع . ] (اِفا. ) نو کننده ، نو گرداننده .
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید