مستبر

لغت نامه دهخدا

مستبر. [ م ُ ت َ ب ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استبار. میل به جراحت فروبرنده برای معلوم کردن غور آن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به استبار شود.

فرهنگ فارسی

میل به جراحت فرو برنده برای معلوم کردن غور

پیشنهاد کاربران

بپرس