مستأوی

لغت نامه دهخدا

مستأوی. [ م ُ ت َءْ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استیواء. رحم خواهنده. ترحم خواهنده. استرحام کننده. ( اقرب الموارد ). رجوع به استئواء و استیواء شود.

فرهنگ فارسی

ترحم خواهنده

پیشنهاد کاربران

بپرس