( مستأورة ) مستأورة. [ م ُ ت َءْ وِ رَ ] ( ع ص ) مؤنث مستأور که نعت فاعلی است از مصدر استیوار: ابل مستأورة؛ شتران رمنده و پریشان در زمین نرم ، و اگر در زمین سخت و سنگستان برمند، مستوئرة گویند. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). و رجوع به مستأور و استئوار شود.
