مستأور. [ م ُ ت َءْ وِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استیوار. شتابنده در تاریکی و ترسنده. ( منتهی الارب ). || سخت خشمگین شونده. || شتر نر که آماده برجستن باشد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || فرارکننده و گریزنده. ( اقرب الموارد ). و رجوع به استئوار و استیوار شود.
