مستأفر

لغت نامه دهخدا

مستأفر. [ م ُ ت َءْ ف ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استیفار. شتر نشاطکننده و فربه شونده پس از مشقت و لاغری. ( منتهی الارب ). رجوع به استئفار و استیفار شود.

فرهنگ فارسی

شتر نشاط کننده

پیشنهاد کاربران

بپرس