مستأذن
لغت نامه دهخدا
مستأذن. [ م ُ ت َءْ ذَ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از مصدر استیذان. آنکه از وی اذن و دستوری خواهند. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به استئذان و استیذان شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید