مستأخد. [ م ُ ت َءْ خ ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استیخاد. سر فرودآرنده از درد. فروتنی کننده از جهت بیماری. ( منتهی الارب ). سر فرودارنده از درد چشم و یا از هر دردی که باشد. ( ناظم الاطباء ). مستأخذ. رجوع به استئخاد و استیخاد شود.
