مستأتی

لغت نامه دهخدا

مستأتی. [ م ُ ت َءْ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استیتاء. رجوع به استئتاء و استیتاء شود. || بطی ٔآینده. ( منتهی الارب ). با تأخیر آینده نزد کسی. ( اقرب الموارد ). || آمدن کسی را خواهنده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

با تاخیر آینده نزد کسی

پیشنهاد کاربران

بپرس