مستأتن

لغت نامه دهخدا

مستأتن. [ م ُ ت َءْ ت ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استیتان. رجوع به استئتان و استیتان شود. || خریدکننده خر ماده و برگزیننده آن برای خویش. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

خرید کننده خر ماده

پیشنهاد کاربران

بپرس