لغت نامه دهخدا
- عین مستأجره ؛ مورد اجاره.
مستأجرة. [ م ُ ت َءْ ج ِ رَ ] ( ع ص ) مؤنث مستأجر، اجاره کننده. کرایه کننده. رجوع به مستأجِر و استیجار شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) مونث مستاجر . جمع : مستاجرات .
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
مستأَجِره درست نیست ! نباید حرف ( ج ) را با کسره ( ــــِــــ ) بخوانید !
باید با فتحه ( ـــَـــ ) خوانده شود . . . در نتیجه : مُستَأجَرِه درسته .
باید با فتحه ( ـــَـــ ) خوانده شود . . . در نتیجه : مُستَأجَرِه درسته .
آنچه اجاره شود و مستاجر از آن انتفاع کند