مسبرد

لغت نامه دهخدا

مسبرد. [ م ُ س َ رِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر سبردة. رجوع به سبردة شود. || شتر ماده که بچه ناتمام بی موی انداخته باشد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

شتر ماده که بچه ناتمام بی موی انداخته

پیشنهاد کاربران

بپرس