مسبحین. [ م ُ س َب ْ ب ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ مسبح ( در حالت نصبی و جری ). ستایش کنندگان. تسبیح گویان. رجوع به مسبح و مسبحون شود : فلولا انه کان من المسبحین. ( قرآن 143/37 ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) جمع مسبح در حالت نصبی و جری ( در فارسی مراعات این قاعده نکنند ) .
