مسامر. [ م ُ م ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر مسامرة. کسی که در شب هم سخن شخص باشد. ( اقرب الموارد ). قصه سرا. نقال. افسانه سرا. و رجوع به مسامرة شود. || شب زنده دار. شب نشین.
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - شب زنده دار شب نشین . ۲ - افسانه گو قصه سرای جمع : مسامرین .
