مسالک مقطوع

[ویکی فقه] به روش های قطعی کشف علّت قیاس اطلاق می شود.
مسالک مقطوع، از مسالک علت و مقابل مسالک غیر مقطوع بوده و به معنای روش هایی است که علت قیاس به سبب آنها به طور قطع و یقین به دست می آید، مانند جایی که کلام شارع ، نص در تعیین علت باشد، به گونه ای که احتمال خلاف آن نباشد و یا مانند جایی که علت از طریق تنقیح مناط قطعی به دست آید. بنابراین، اگر شارع بگوید: «الخمر حرام لعلة الاسکار» و این خبر نیز معتبر باشد، چون عبارت «لعلة الاسکار» به طور قطع بر علیت اسکار برای حرمت خمر دلالت می کند، در زمره مسالک مقطوع قرار می گیرد و از آن جا که حجیت قطع ذاتی است، در حجیت این گونه مسالک میان مذاهب گوناگون اسلامی اختلافی نیست.