یکی از ابَرچالشها یا ابربحران های ایران، بحران محیط زیست است. این را تقریباً بدون شواهد و استدلال تجربی می توان پذیرفت. مسائل زیست محیطی در ایران به ویژه در مناطق شهری، شامل تولید گازهای گلخانه ای توسط وسایل نقلیه، عملیات پالایشگاه ها، و پساب های صنعتی است که به آلودگی هوا کمک می کنند. بیشتر خودروها از بنزین سرب دار استفاده می کنند و فاقد تجهیزات کنترل انتشار گازهای گلخانه ای هستند. تهران به عنوان یکی از آلوده ترین شهرهای جهان ارزیابی شده است. بهر حال قرار است در آینده اتوبوس ها و ماشین هایی که با سوخت طبیعی کار می کنند جانشین ناوگان حمل و نقل عمومی کنونی بشوند. در ایران قیمت انرژی هم با پرداخت یارانه بالا، به طور مصنوعی پایین نگه داشته شده است که این امر منجر به پدید آمدن الگوهای مصرف بسیار ناکارآمد و آلوده کننده هوا شده است. مدیریت ترافیک، بررسی وسایل نقلیه، استفاده عمومی از دوچرخه برقی و دولت الکتریکی هم بخشی از راه حل ها هستند.
... [مشاهده متن کامل]
افزایش بیماری های تنفسی در تهران و اراک موجب شد که مسئولان شهر به فکر برنامه های کنترل آلودگی بیفتند. هدف این برنامه ها کاهش تدریجی میزان مواد شیمیایی مضری است که وارد اتمسفر می شوند.
بیشتر قلمرو ایران از چرای بیش از حد، بیابانی شدن، یا جنگل زدایی رنج می برد. آب های زائد صنعتی و شهری رودخانه ها، آب های ساحلی و زیرزمینی را آلوده کرده اند. تالاب ها و آب های شیرین با گسترش صنعت و کشاورزی به طور فزاینده ای در حال نابودی هستند و نفت و نشت مواد شیمیایی به زندگی موجودات دریایی خلیج فارس و دریای خزر آسیب رسانده است. ایران ادعا می کند هجوم بین المللی برای توسعه ذخایر نفت و گاز دریاچه خزر آن منطقه را با تهدیدات زیست محیطی جدید روبرو خواهد کرد. گرچه سازمان حفاظت محیط زیست ایران از سال ۱۹۷۱ وجود دارد، اما بخاطر اینکه اهداف کوتاه مدت اقتصادی در اولویت قرار گرفته اند. ایران هنوز سیاست توسعه پایداری را گسترش نداده است.
دانشمندان ایرانی و سازمان های غیردولتی ( NGO ) با ریسک خشم تندروها، درباره بحران ها صحبت می نمایند و در برخی موارد در جهت حل آنها پیشرفت می کنند.
بانک جهانی تخمین می زند که خسارات وارده بر اقتصاد ایران در اثر مرگهای ناشی از آلودگی هوا ۶۴۰ میلیون دلار است که با ۵٫۱ تریلیون ریال یا ۰٫۵۷ درصد تولید ناخالص داخلی برابر است. زیان بیماری های ناشی از آلودگی هوا بر اقتصاد ایران، ۲۶۰ میلیون دلار در سال معادل ۲٫۱ تریلیون ریال تخمین زده شده است که برابر با ۰٫۲۳ درصد تولید ناخالص داخلی است. در گزارشی از برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد در بین ۱۳۳ کشور ایران از نظر شاخص های زیست محیطی در رتبه ۱۱۷ قرار داشت.
... [مشاهده متن کامل]
افزایش بیماری های تنفسی در تهران و اراک موجب شد که مسئولان شهر به فکر برنامه های کنترل آلودگی بیفتند. هدف این برنامه ها کاهش تدریجی میزان مواد شیمیایی مضری است که وارد اتمسفر می شوند.
بیشتر قلمرو ایران از چرای بیش از حد، بیابانی شدن، یا جنگل زدایی رنج می برد. آب های زائد صنعتی و شهری رودخانه ها، آب های ساحلی و زیرزمینی را آلوده کرده اند. تالاب ها و آب های شیرین با گسترش صنعت و کشاورزی به طور فزاینده ای در حال نابودی هستند و نفت و نشت مواد شیمیایی به زندگی موجودات دریایی خلیج فارس و دریای خزر آسیب رسانده است. ایران ادعا می کند هجوم بین المللی برای توسعه ذخایر نفت و گاز دریاچه خزر آن منطقه را با تهدیدات زیست محیطی جدید روبرو خواهد کرد. گرچه سازمان حفاظت محیط زیست ایران از سال ۱۹۷۱ وجود دارد، اما بخاطر اینکه اهداف کوتاه مدت اقتصادی در اولویت قرار گرفته اند. ایران هنوز سیاست توسعه پایداری را گسترش نداده است.
دانشمندان ایرانی و سازمان های غیردولتی ( NGO ) با ریسک خشم تندروها، درباره بحران ها صحبت می نمایند و در برخی موارد در جهت حل آنها پیشرفت می کنند.
بانک جهانی تخمین می زند که خسارات وارده بر اقتصاد ایران در اثر مرگهای ناشی از آلودگی هوا ۶۴۰ میلیون دلار است که با ۵٫۱ تریلیون ریال یا ۰٫۵۷ درصد تولید ناخالص داخلی برابر است. زیان بیماری های ناشی از آلودگی هوا بر اقتصاد ایران، ۲۶۰ میلیون دلار در سال معادل ۲٫۱ تریلیون ریال تخمین زده شده است که برابر با ۰٫۲۳ درصد تولید ناخالص داخلی است. در گزارشی از برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد در بین ۱۳۳ کشور ایران از نظر شاخص های زیست محیطی در رتبه ۱۱۷ قرار داشت.
