مسئله همدلی دوگانه

مسئله همدلی دوگانه ( به انگلیسی:double empathy problem ) یک نظریه روانشناختی است که در سال ۲۰۱۲ میلادی توسط محققی در حوزه اوتیسم با نام دامیان میلتون[ ۱] ابداع شد. این مسئله پیشنهاد می کند که مشکلات اجتماعی و ارتباطی موجود در افراد اوتیستیک هنگام معاشرت با افراد غیر اوتیستیک در واقع به دلیل عدم درک متقابل از هر دو طرف است. بر اساس این دیدگاه، تفاوت های دوسویه در سبک ارتباطی، ویژگی های اجتماعی - شناختی و تجربیات بین افراد اوتیستیک و افراد غیر اوتیستیک، لزوماً کمبودی ذاتی نیست، زیرا اغلب افراد اوتیستیک می توانند به خوبی با اکثر افراد اوتیستیک ارتباط اجتماعی برقرار کنند، ارتباط داشته باشند، و همدلی کنند. [ ۱] [ ۲] این مسئله اساساً این تصور رایج که مهارت های اجتماعی افراد اوتیستیک ذاتاً نوعی اختلال است را به چالش می کشد. این مسئله همچنین نظریه ارائه شده توسط سیمون بارون کوهن را به چالش می کشد. این باور که همدلی و نظریه ذهن ( ToM ) عموماً در اوتیسم دچار اختلال می شوند از نظر تجربی با تکرارهای ناموفق و یافته های مختلط مورد تردید است. [ ۳] سایمون بارون کوهن در پادکستی در دسامبر ۲۰۲۰ میلادی و بعداً در مقاله ای در ماه مه ۲۰۲۲ نظریه همدلی دوگانه و یافته های اخیری را که از آن حمایت می کند را مثبت تشخیص داد. [ ۴] [ ۵] از سال ۲۰۱۵ میلادی، تعداد فزاینده ای از مطالعات تحقیقاتی، از جمله مطالعات تجربی، تحقیقات کیفی، و مطالعات تعامل اجتماعی واقعی در حمایت از این نظریه وجود داشته است و نوعی سازگاری در یافته ها دیده می شود. [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] [ ۱۴]
بسیاری از فعالان اوتیستیک از مفهوم همدلی دوگانه حمایت کرده اند، و استدلال کرده اند که مطالعات قبلی در مورد نظریه ذهن در اوتیسم به انگ زدن به افراد اوتیستیک کمک کرده است. [ ۲] همچنین به باور این فعالان، مطالعات قبلی سوء تفاهم های و تنش های بین افراد نوروتیپکال و اوتیستیک را تنها به گردن افراد اوتیستیک می اندازد و با به تصویر کشیدن آنها به عنوان افراد غیر همدل، نوعی تبعیض و انسان زدایی را ترویج می کند. [ ۱۵]
دامیان میلتون این باور را که افراد مبتلا به اوتیسم فاقد نظریه ذهن هستند را به عنوان یک افسانه مشابه با نظریه رد شده و غیر علمی وجود رابطه بین اوتیسم و واکسن ها می داند. [ ۱۶]