مزهف
لغت نامه دهخدا
مزهف. [ م ِ هََ ] ( ع اِ ) کبچه پِسْت شور. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). کبچه ای که پِسْت را بدان میشورانند. ( ناظم الاطباء ). ج ، مَزاهف. ( اقرب الموارد ).
مزهف. [ م ُ هَِ ] ( ع ص ) دروغگو. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید