مزنده

لغت نامه دهخدا

مزنده. [ م َ زَ دَ /دِ ] ( نف ) مکنده. ( ناظم الاطباء ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( برهان ). مزه کننده. چشنده. رجوع به مزیدن شود.

مزنده. [ م َ زَ دَ / دِ ] ( اِ ) کوزه آبخوری. ( آنندراج ) ( برهان ). کوزه آب. غلغلک. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

پیشنهاد کاربران