مَزامیر، کتاب (Psalms)
کتابی از عهد عتیق، مرکب از ۱۵۰ قطعه شعر یا سرود مذهبی. به نظر می رسد برخی از آن ها برای تک خوانی و برخی دیگر برای خواندن دسته جمعی سروده شده اند. بسیاری از آن ها را موسیقی دانان حرفه ای نوشته اند، زیرا دستوراتی نیز برای نوازندگان سازها دارند. مزمورها را می توان بدین صورت دسته بندی کرد: سرودهای ستایش خداوند در مقام آفریدگار جهان (۱۹، ۶۵)، زمامدار تاریخ (۱۰۷) و شاه بیت المقدس (۴۷، ۱۳۵)؛ تضرعات و مراثی از زبان افراد خواستار گشایش در بحران های شخصی (۳، ۷۷) و از زبان قومی در مخاطره یا مصیبت (۱۳۷)؛ مزامیر شاهانه (۷۲، ۱۱۰)؛ سرودهای ایمان و توکل به خدا (۲۳)؛ تعالیم حکمی و مراقبات (۱، ۱۰۱)؛ و لعن و نفرین (۵۹). قالب های ادبی متعددی در کتاب مزامیر به چشم می خورد که بسیاری از آن ها الگو گرفته از شعر اوگاریتی منسوب به شهر کنعانی اوگاریت، اکنون رأس الشمرادر شمال سوریه، قرون ۱۴ و ۱۳پ م است. در متن کتاب، ۷۴ مزمور به داود نبی، دوازده مزمور به پسر و جانشین، سلیمان، و یک مزمور به موسینسبت داده می شود. ۳۲ مزمور به اشخاص دیگری منتسب و بقیه بی هویت اند. رایج ترین نظر دربارۀ تاریخ تألیف مزامیر این است که در دورۀ درازمدتی، از خروج از مصر در حدود ۱۳۰۰پ م تا بلافاصله بعد از دورۀ تبعید به بابِلیعنی پس از ۵۳۸پ م، شکل گرفته است. نیز ← زبور
کتابی از عهد عتیق، مرکب از ۱۵۰ قطعه شعر یا سرود مذهبی. به نظر می رسد برخی از آن ها برای تک خوانی و برخی دیگر برای خواندن دسته جمعی سروده شده اند. بسیاری از آن ها را موسیقی دانان حرفه ای نوشته اند، زیرا دستوراتی نیز برای نوازندگان سازها دارند. مزمورها را می توان بدین صورت دسته بندی کرد: سرودهای ستایش خداوند در مقام آفریدگار جهان (۱۹، ۶۵)، زمامدار تاریخ (۱۰۷) و شاه بیت المقدس (۴۷، ۱۳۵)؛ تضرعات و مراثی از زبان افراد خواستار گشایش در بحران های شخصی (۳، ۷۷) و از زبان قومی در مخاطره یا مصیبت (۱۳۷)؛ مزامیر شاهانه (۷۲، ۱۱۰)؛ سرودهای ایمان و توکل به خدا (۲۳)؛ تعالیم حکمی و مراقبات (۱، ۱۰۱)؛ و لعن و نفرین (۵۹). قالب های ادبی متعددی در کتاب مزامیر به چشم می خورد که بسیاری از آن ها الگو گرفته از شعر اوگاریتی منسوب به شهر کنعانی اوگاریت، اکنون رأس الشمرادر شمال سوریه، قرون ۱۴ و ۱۳پ م است. در متن کتاب، ۷۴ مزمور به داود نبی، دوازده مزمور به پسر و جانشین، سلیمان، و یک مزمور به موسینسبت داده می شود. ۳۲ مزمور به اشخاص دیگری منتسب و بقیه بی هویت اند. رایج ترین نظر دربارۀ تاریخ تألیف مزامیر این است که در دورۀ درازمدتی، از خروج از مصر در حدود ۱۳۰۰پ م تا بلافاصله بعد از دورۀ تبعید به بابِلیعنی پس از ۵۳۸پ م، شکل گرفته است. نیز ← زبور
wikijoo: مزامیر،_کتاب