مِریمِه، پروسْپِر (۱۸۰۳ـ۱۸۷۰)(Mérimée, Prosper)
مِریمِه، پروسْپِر
نویسندۀ فرانسوی. رمان های کوتاه او عبارت اند از ماتئو فالکونه(۱۸۲۹)، کولومبا(۱۸۴۱)، کارمن(۱۸۴۶، مبنای اُپرای بیزه)، و نامه هایی به زنی ناشناس(۱۸۷۳). داستان های او، به رغم فضای رئالیستی و حال و هوای بومی، در خارج از فرانسه اتفاق می افتند و بیانی رمانتیک دارند. مریمه اهل پاریس و پدرش نقاش بود؛ حقوق خواند و به خدمات دولتی راه یافت. بازرس کل آثار تاریخی بود و در زمان ناپلئون سوم به مأموریت های دیپلماتیک غیر رسمی فرستاده می شد. فعالیت ادبی او با شش قطعۀ نمایشی آغاز شد، که تئاتر کلارا کسول(۱۸۲۵) نام داشت، و آن ها را به کلارا کسول، بازیگر خیالی اسپانیایی، نسبت می داد. کار خود را با نوعی ترفند در قالب مجموعه ای از ترانه های ظاهراً عامیانۀ ایلی ریایی، با نام مستعار«لا گوسلا»، منتشر کرد. مریمه پس از نوشتن آثار کاملاً رمانتیک، به نوشتن رمان های کوتاه روآورد که شهرتی ماندگار برای او درپی داشتند.
مِریمِه، پروسْپِر
نویسندۀ فرانسوی. رمان های کوتاه او عبارت اند از ماتئو فالکونه(۱۸۲۹)، کولومبا(۱۸۴۱)، کارمن(۱۸۴۶، مبنای اُپرای بیزه)، و نامه هایی به زنی ناشناس(۱۸۷۳). داستان های او، به رغم فضای رئالیستی و حال و هوای بومی، در خارج از فرانسه اتفاق می افتند و بیانی رمانتیک دارند. مریمه اهل پاریس و پدرش نقاش بود؛ حقوق خواند و به خدمات دولتی راه یافت. بازرس کل آثار تاریخی بود و در زمان ناپلئون سوم به مأموریت های دیپلماتیک غیر رسمی فرستاده می شد. فعالیت ادبی او با شش قطعۀ نمایشی آغاز شد، که تئاتر کلارا کسول(۱۸۲۵) نام داشت، و آن ها را به کلارا کسول، بازیگر خیالی اسپانیایی، نسبت می داد. کار خود را با نوعی ترفند در قالب مجموعه ای از ترانه های ظاهراً عامیانۀ ایلی ریایی، با نام مستعار«لا گوسلا»، منتشر کرد. مریمه پس از نوشتن آثار کاملاً رمانتیک، به نوشتن رمان های کوتاه روآورد که شهرتی ماندگار برای او درپی داشتند.
wikijoo: مریمه،_پروسپر_(۱۸۰۳ـ۱۸۷۰)