مَریم، سوره
سورۀ شمارۀ ۱۹ به ترتیب مصحف و ۴۴ به ترتیب نزول، از سوره های مکی قرآن در ۹۸ آیه و ۹۷۲ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره اشاره به نام و داستان حضرت مریم است (از آیۀ ۱۶ تا ۳۵). نام دیگر آن «کهیعص» است. دهمین سوره از سوره های ۲۹گانه است که با حروف مقطعه آغاز می شود. این سوره را به اختصار «کاف ها» نیز می نامند. از نظر حجم پنجمین سوره از سوره های مثانی، نسبتاً متوسط و کمتر از نیم جزء است. آیۀ ۵۸ این سوره، سجدۀ مستحب دارد. مضامین اصلی آن عبارت اند از اشاره به داستان زکریای پیامبر (ع)، حضرت مریم (ع)، سخن گفتن حضرت عیسی (ع) در گهواره، تنزیه خداوند از فرزند و شریک، وحدانیت خدا و شرح شمه ای از احوال قیامت.
سورۀ شمارۀ ۱۹ به ترتیب مصحف و ۴۴ به ترتیب نزول، از سوره های مکی قرآن در ۹۸ آیه و ۹۷۲ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره اشاره به نام و داستان حضرت مریم است (از آیۀ ۱۶ تا ۳۵). نام دیگر آن «کهیعص» است. دهمین سوره از سوره های ۲۹گانه است که با حروف مقطعه آغاز می شود. این سوره را به اختصار «کاف ها» نیز می نامند. از نظر حجم پنجمین سوره از سوره های مثانی، نسبتاً متوسط و کمتر از نیم جزء است. آیۀ ۵۸ این سوره، سجدۀ مستحب دارد. مضامین اصلی آن عبارت اند از اشاره به داستان زکریای پیامبر (ع)، حضرت مریم (ع)، سخن گفتن حضرت عیسی (ع) در گهواره، تنزیه خداوند از فرزند و شریک، وحدانیت خدا و شرح شمه ای از احوال قیامت.
wikijoo: مریم،_سوره