مریخ ۳ یک کاوشگر فضایی روباتیک برنامه مریخ اتحاد جماهیر شوروی بود که در تاریخ ۲۸ مه ۱۹۷۱، نه روز پس از فضاپیمای دوقلوی خود مریخ ۲، راه اندازی شد. این کاوشگرها فضاپیمای روباتیک یکسان بودند که توسط موشک های پروتون - K با مرحله بالایی بلاک D پرتاب شد، هر یک شامل یک مدارگرد و یک فرود آوردنده متصل بود. پس از سقوط مریخ ۲ روی سطح مریخ، مریخ ۳ اولین فضاپیمایی بود که در یک فرود آرام در مریخ به دست آورد، در ۲ دسامبر سال ۱۹۷۱. این ۱۱۰ ثانیه بعد از فرود خراب شد و تنها تصویری خاکستری و بدون جزئیات را انتقال داد. [ ۳] مدارگرد مریخ ۲ و مدارگرد مریخ ۳ همچنان به چرخش حول مریخ و انتقال تصاویر به مدت ۸ ماه دیگر به زمین می پرداخت.
• تاریخ راه اندازی و زمان:
• مریخ ۳: ۲۸ مه ۱۹۷۱ در 15:26:30 UTC
• ترکیبی: ۴٬۶۵۰ کیلوگرم ( ۱۰٬۲۵۰ پوند )
• مدار: ۳٬۴۴۰ کیلوگرم ( ۷٬۵۸۰ پوند )
• لندر: ۱٬۲۱۰ کیلوگرم ( ۲٬۶۷۰ پوند )
هدف اصلی مدار 4M - V بررسی توپوگرافی سطح مریخ بود. تجزیه و تحلیل ترکیب خاک آن. اندازه گیری خواص مختلف جو؛ «تابش خورشیدی، باد خورشیدی و میدان های مغناطیسی بین سیاره ای و مریخ» را نظارت کنید. [ ۴] علاوه بر این، این یک «رله ارتباطی برای ارسال سیگنال از سطح مریخ به زمین» بود.
مدارگرد از دست دادن جزئی سوخت رنج می برد و کافی نبود تا خود را به مدار ۲۵ ساعته برنامه ریزی شده بگذارد. در عوض موتور سوختگی کوتاه شده را انجام داد تا این فضاپیما را در یک مدار طولانی بیضوی ( ۱۲ روز، ۱۹ ساعت ) در مورد مریخ قرار دهد.
به طور تصادفی، طوفان گرد و غبار به خصوص بزرگ در مریخ تأثیر منفی بر این مأموریت گذاشت. هنگامی که مارینر ۹ در ۱۴ نوامبر ۱۹۷۱ وارد مریخ شد و با موفقیت به گردش درآمد، فقط دو هفته قبل از مریخ ۲ و مریخ ۳، دانشمندان سیاره ای از تعجب متوجه شدند که جو با "یک جامه گرد و غبار در سطح سیاره، بزرگترین طوفانی که تاکنون مشاهده شده است غلیظ است. " سطح کاملاً مبهم بود. هر دو مریخ ۲ و مریخ ۳ قادر به برنامه نویسی مجدد برنامه های مأموریت نبودند، بلافاصله زمین های خود را اعزام کردند، و مدارگرد قسمت قابل توجهی از منابع داده موجود را درگرفتن عکس های ابرهای غبارآلود بی خاصیت استفاده می کرد.
مدار ۳ مریخ اطلاعاتی را برای دوره از دسامبر ۱۹۷۱ تا مارس ۱۹۷۲ ارسال کرد، اگرچه انتقال تا اوت ادامه داشت. اعلام شد که مریخ ۳ مأموریت خود را تا ۲۲ اوت سال ۱۹۷۲ و پس از ۲۰ مدار به پایان رسانده است. این کاوشگر، همراه با مریخ ۲، در مجموع ۶۰ عکس را ارسال کرد. تصاویر و داده ها کوه هایی را با ارتفاع ۲۲ کیلومتر نشان داد، هیدروژن اتمی و اکسیژن در اتمسفر فوقانی، درجه حرارت سطح از ۱۱۰ − درجه سانتیگراد تا +۱۳ درجه سانتیگراد، فشارهای سطحی ۵/۵ تا ۶ مگابایت، غلظت بخار آب ۵۰۰۰ برابر کمتر از جو زمین، پایه یونوسفر که از ۸۰ تا ۱۱۰ کیلومتر شروع می شود کیلومتر از ارتفاع، و دانه در اثر طوفان گرد و غبار به بزرگی ۷ کیلومتر در جو. این تصاویر و داده ها امکان ایجاد نقشه های تسکین سطح، [ ۳] و اطلاعاتی در مورد نیروی مریخی و میدان های مغناطیسی ارائه می دهند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• تاریخ راه اندازی و زمان:
• مریخ ۳: ۲۸ مه ۱۹۷۱ در 15:26:30 UTC
• ترکیبی: ۴٬۶۵۰ کیلوگرم ( ۱۰٬۲۵۰ پوند )
• مدار: ۳٬۴۴۰ کیلوگرم ( ۷٬۵۸۰ پوند )
• لندر: ۱٬۲۱۰ کیلوگرم ( ۲٬۶۷۰ پوند )
هدف اصلی مدار 4M - V بررسی توپوگرافی سطح مریخ بود. تجزیه و تحلیل ترکیب خاک آن. اندازه گیری خواص مختلف جو؛ «تابش خورشیدی، باد خورشیدی و میدان های مغناطیسی بین سیاره ای و مریخ» را نظارت کنید. [ ۴] علاوه بر این، این یک «رله ارتباطی برای ارسال سیگنال از سطح مریخ به زمین» بود.
مدارگرد از دست دادن جزئی سوخت رنج می برد و کافی نبود تا خود را به مدار ۲۵ ساعته برنامه ریزی شده بگذارد. در عوض موتور سوختگی کوتاه شده را انجام داد تا این فضاپیما را در یک مدار طولانی بیضوی ( ۱۲ روز، ۱۹ ساعت ) در مورد مریخ قرار دهد.
به طور تصادفی، طوفان گرد و غبار به خصوص بزرگ در مریخ تأثیر منفی بر این مأموریت گذاشت. هنگامی که مارینر ۹ در ۱۴ نوامبر ۱۹۷۱ وارد مریخ شد و با موفقیت به گردش درآمد، فقط دو هفته قبل از مریخ ۲ و مریخ ۳، دانشمندان سیاره ای از تعجب متوجه شدند که جو با "یک جامه گرد و غبار در سطح سیاره، بزرگترین طوفانی که تاکنون مشاهده شده است غلیظ است. " سطح کاملاً مبهم بود. هر دو مریخ ۲ و مریخ ۳ قادر به برنامه نویسی مجدد برنامه های مأموریت نبودند، بلافاصله زمین های خود را اعزام کردند، و مدارگرد قسمت قابل توجهی از منابع داده موجود را درگرفتن عکس های ابرهای غبارآلود بی خاصیت استفاده می کرد.
مدار ۳ مریخ اطلاعاتی را برای دوره از دسامبر ۱۹۷۱ تا مارس ۱۹۷۲ ارسال کرد، اگرچه انتقال تا اوت ادامه داشت. اعلام شد که مریخ ۳ مأموریت خود را تا ۲۲ اوت سال ۱۹۷۲ و پس از ۲۰ مدار به پایان رسانده است. این کاوشگر، همراه با مریخ ۲، در مجموع ۶۰ عکس را ارسال کرد. تصاویر و داده ها کوه هایی را با ارتفاع ۲۲ کیلومتر نشان داد، هیدروژن اتمی و اکسیژن در اتمسفر فوقانی، درجه حرارت سطح از ۱۱۰ − درجه سانتیگراد تا +۱۳ درجه سانتیگراد، فشارهای سطحی ۵/۵ تا ۶ مگابایت، غلظت بخار آب ۵۰۰۰ برابر کمتر از جو زمین، پایه یونوسفر که از ۸۰ تا ۱۱۰ کیلومتر شروع می شود کیلومتر از ارتفاع، و دانه در اثر طوفان گرد و غبار به بزرگی ۷ کیلومتر در جو. این تصاویر و داده ها امکان ایجاد نقشه های تسکین سطح، [ ۳] و اطلاعاتی در مورد نیروی مریخی و میدان های مغناطیسی ارائه می دهند.
wiki: مریخ ۳