مریث

لغت نامه دهخدا

مریث. [ م ُ رَی ْ ی َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از ترییث. رجوع به ترییث شود. || رجل مریث العینین ؛ مرد سست نظر. ( منتهی الارب ). بطی ءالنظر. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

مرد سست نظر

پیشنهاد کاربران