مری هلن جانستون ( متولد ۱۷ سپتامبر ۱۹۴۵ ) ، بعدها مشهور به مری هلن مک کی، دانشمند آمریکایی و فضانورد سابق است. جانستون در دهه ۱۹۶۰ و ۷۰ با ناسا به عنوان مهندس کار می کرد و در تلاش بود فضانورد شود. در سال ۱۹۸۰ او یک درخواست ناموفق داشت. جانستون در سال ۱۹۸۶ بدون اینکه به فضا رفته باشد از ناسا بازنشسته شد. او استاد موسسه فناوری فلوریدا است.
مری هلن جانستون در وست پالم بیچ فلوریدا به دنیا آمد و در نزدیکی فورت پیرس بزرگ شد. او در کودکی با پیگیری اخبار ورود اسپوتنیک - ۱ به فضا و وجود مرکز فضایی کندی، که در نزدیکی خانه او قرار داشت، به مهندسی و اکتشافات فضایی علاقمند شد. [ ۱]
جانستون در سال ۱۹۶۶ با مدرک لیسانس مهندسی و در سال ۱۹۶۹ با مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه ایالتی فلوریدا فارغ التحصیل شد. در سال ۱۹۷۳، در حالی که تحت هدایت دیوید اچ. بالدوین کار می کرد، دکترای مهندسی متالورژی را از دانشگاه فلوریدا دریافت کرد. جانستون اولین زنی بود که مدرک دکترای مهندسی از این دانشگاه دریافت کرد. جانستون دربارهٔ دوران تحصیل خود در دانشگاه گفته است: «مطمئناً زمان متفاوتی بود. هنوز برای من غیرعادی است که خودم را در یک جلسه با همه زنان می بینم، زیرا در طول بیشتر دوران حرفه ای ام به جلساتی رفته ام که اتاق ها پر از مردان بوده است. »[ ۲]
جانستون در طول تحصیلات مهندسی خود از سال ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۸ در مرکز پروازهای فضایی مارشال ناسا شروع به کار کرد. در سال ۱۹۶۸، او در آنجا به عنوان یک متالوژیست استخدام شد.
در سال ۱۹۷۴، او با دوریس چندلر، کارولین اس. گرینر و آن ویتاکر بر روی شبیه سازی یک مأموریت فضایی در آزمایشگاه عمومی کار کرد. این تمرین به نام آزمون تأیید مفهوم ( CVT ) تست شماره ۴ نام گرفت و از ۱۶ دسامبر به مدت پنج روز آغاز شد. تیمی متشکل از چهار زن، که همگی دانشمند بودند، یازده آزمایش را برای آزمایش امکان سنجی آنها در آزمایشگاه فضایی شاتل فضایی انجام دادند. این آزمایش ها در شرایطی مشابه شرایط شاتل فضایی ( دما، رطوبت، گردش هوا و غیره ) به جز بی وزنی انجام شد. [ ۳] این آزمایش ها شامل برخی از شبیه ساز شناوری بود که خود نمونه ای از شبیه ساز است که در اروپا برای ارائه آموزش برای فضانوردان آینده ساخته می شود. جانستون سه آزمایش علمی را رهبری کرد و به دانشمندان دیگر کمک کرد تا تکنیک هایی را برای استفاده در آزمایشگاه فضایی توسعه دهند. در سال ۱۹۷۶، او اشاره کرد که «این کار را به امید رفتن به ماموریت های مداری در دهه ۱۹۸۰ برنامه ریزی کرده بود. »
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمری هلن جانستون در وست پالم بیچ فلوریدا به دنیا آمد و در نزدیکی فورت پیرس بزرگ شد. او در کودکی با پیگیری اخبار ورود اسپوتنیک - ۱ به فضا و وجود مرکز فضایی کندی، که در نزدیکی خانه او قرار داشت، به مهندسی و اکتشافات فضایی علاقمند شد. [ ۱]
جانستون در سال ۱۹۶۶ با مدرک لیسانس مهندسی و در سال ۱۹۶۹ با مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه ایالتی فلوریدا فارغ التحصیل شد. در سال ۱۹۷۳، در حالی که تحت هدایت دیوید اچ. بالدوین کار می کرد، دکترای مهندسی متالورژی را از دانشگاه فلوریدا دریافت کرد. جانستون اولین زنی بود که مدرک دکترای مهندسی از این دانشگاه دریافت کرد. جانستون دربارهٔ دوران تحصیل خود در دانشگاه گفته است: «مطمئناً زمان متفاوتی بود. هنوز برای من غیرعادی است که خودم را در یک جلسه با همه زنان می بینم، زیرا در طول بیشتر دوران حرفه ای ام به جلساتی رفته ام که اتاق ها پر از مردان بوده است. »[ ۲]
جانستون در طول تحصیلات مهندسی خود از سال ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۸ در مرکز پروازهای فضایی مارشال ناسا شروع به کار کرد. در سال ۱۹۶۸، او در آنجا به عنوان یک متالوژیست استخدام شد.
در سال ۱۹۷۴، او با دوریس چندلر، کارولین اس. گرینر و آن ویتاکر بر روی شبیه سازی یک مأموریت فضایی در آزمایشگاه عمومی کار کرد. این تمرین به نام آزمون تأیید مفهوم ( CVT ) تست شماره ۴ نام گرفت و از ۱۶ دسامبر به مدت پنج روز آغاز شد. تیمی متشکل از چهار زن، که همگی دانشمند بودند، یازده آزمایش را برای آزمایش امکان سنجی آنها در آزمایشگاه فضایی شاتل فضایی انجام دادند. این آزمایش ها در شرایطی مشابه شرایط شاتل فضایی ( دما، رطوبت، گردش هوا و غیره ) به جز بی وزنی انجام شد. [ ۳] این آزمایش ها شامل برخی از شبیه ساز شناوری بود که خود نمونه ای از شبیه ساز است که در اروپا برای ارائه آموزش برای فضانوردان آینده ساخته می شود. جانستون سه آزمایش علمی را رهبری کرد و به دانشمندان دیگر کمک کرد تا تکنیک هایی را برای استفاده در آزمایشگاه فضایی توسعه دهند. در سال ۱۹۷۶، او اشاره کرد که «این کار را به امید رفتن به ماموریت های مداری در دهه ۱۹۸۰ برنامه ریزی کرده بود. »
wiki: مری هلن جانستون