مری هریس جونز

مری هریس جونز ( انگلیسی: Mary Harris Jones؛ زاده ۱ مهٔ ۱۸۳۷ درگذشته ۳۰ نوامبر ۱۹۳۰ ) یک معلم مدرسه و مددکار آمریکایی ایرلندی بود که به عنوان یک نماینده کارگری برجسته و کارگزار اجتماعی شناخته می شد. او به هماهنگی اعتصابات بزرگ و همکاری کارگران صنعتی جهان کمک کرد. [ ۱] جونز به عنوان یک معلم و خیاط زنانه مشغول به کار بود، اما پس از اینکه همسر و چهار فرزندش در سال ۱۸۶۷ از تب زرد درگذشتند و فروشگاه لباس او در آتش سوزی بزرگ ۱۸۷۱ شیکاگو نابود شد، او به عنوان یک سازمانده قهرمان کارگری و اتحادیه کارگری کار خود را شروع کرد. از ۱۸۹۷ در سن ۶۰ سالگی او به عنوان مادر جونز شناخته شد. در سال ۱۹۰۲ او به عنوان «خطرناک ترین زن در آمریکا» نامیده شد و موفق به سازماندهی کارگران معدن و خانواده هایشان علیه صاحبان معادن شد. در سال ۱۹۰۳، در اعتراض به اجرای ضعیف قانون کار کودکان در معادن پنسیلوانیا و کارخانه های ابریشم، او راهپیمایی کودکان را از فیلادلفیا به خانه رئیس جمهور تئودور روزولت در نیویورک سازماندهی کرد.
در سال ۱۹۷۶ مجله مادر جونز برای او تأسیس و نامگذاری شده است.
مری هریس جونز در شمال شمال شهر کورک ایرلند متولد شد، [ ۲] تاریخ دقیق تولد او نامشخص است، او در ۱ اوت ۱۸۳۷ تعمید گرفت، مری هریس و خانواده اش همچون بسیاری از خانواده های ایرلندی قربانی قحطی بزرگ شدند، این قحطی بیش از یک میلیون خانواده را آواره کرد و از ایرلند راند، از جمله خانواده هریس را، که به شمال آمریکا مهاجرت کردند. با توجه به مرگ و میر ناشی از گرسنگی و مهاجرت گسترده جمعیت ایرلند تقریباً ۲۰ تا ۲۵ درصد کاهش یافت.
مری هریس در سن ۹۳ سالگی در تاریخ ۳۰ نوامبر ۱۹۳۰ در سیلور اسپرینگ، مریلند درگذشت، [ ۳] [ ۴] او در گورستان اتحادیه معدن کاران در کوه الیو، ایلینوی، در کنار معدنچیانی که در سال ۱۸۹۸ نبرد ویرلن کشته شدند دفن شده است. [ ۵] [ ۶]