مرگ آیرتون سنا. آیرتون سنا، رانندهٔ فرمول یک، در ۱ مه ۱۹۹۴ و در حالی که در جایگاه اول گراند پری ۱۹۹۴ سان مارینو در حال مسابقه بود، پس از این که خودروی او با موانع بتنی کنار پیست انزو دینو فراری در ایتالیا برخورد کرد، درگذشت. یک روز پیش از این حادثه، رولند راتزنبرگر پس از تصادف در مرحلهٔ رده بندی برای مسابقه کشته شده بود. در میان حوادثی که در آن آخر هفته رخ داده بود، تصادف های راتزنبرگر و سنا بدترین تصادف ها بودند و اولین حادثه های مرگباری بودند که پس از گذشت دوازده سال در طول یک مسابقهٔ فرمول یک اتفاق می افتادند. این دو حادثه به نقطهٔ عطف موضوع ایمنی در مسابقات فرمول یک بدل شدند و باعث پدیدار شدن معیارهای جدید ایمنی در فرمول یک و پیست های مسابقه گردیدند؛ این دو حادثه همچنین به تشکیل دوبارهٔ انجمن رانندگان گراند پری منجر شدند. طبق رأی دیوان عالی مجازات ایتالیا، نقص فنی مکانیکی دلیل این تصادف بود؛ با این حال بر سر این موضوع، اختلافاتی وجود داشت.
سنا در سال ۱۹۹۴ تیم مک لارن که در سال ۱۹۸۸ به آن پیوسته بود و مدت زیادی با آن ها همکاری کرده بود را ترک کرد تا به تیم ویلیامز پیوسته و با جانشینی هم تیمی سابق خود یعنی آلن پروست، در کنار دیمون هیل به فعالیت بپردازد. انتظار می رفت که ویلیامز همانند دو فصل پیشین با حضور پروست و نایجل منسل، در این فصل نیز مدعی جایگاه قهرمانی جهان فرمول یک شود؛ هرچند که با توجه به ممنوعیت استفاده از سیستم های کمکی الکترونیکی برای فصل ۱۹۹۴، خودروها فاقد چنین سیستم هایی بودند.
سنا در زمان رونمایی از تیم جدیدش در طول آزمون های مرسوم پیش از فصل در استوریل، در مورد خودروی ویلیامز اف دبلیو۱۵ چنین گفت:
من نسبت به راندن این خودرو و رساندن آن به مرز محدودیت ها و فراتر از آن ها حس خوبی ندارم؛ بنابراین حتی یک دور هم نبوده که من احساس راحتی یا اطمینان منطقی داشته باشم. من در این خودرو، ناراحت هستم. همه چیز اشتباه به نظر می رسد. ما صندلی و چرخ را تعویض کردیم، اما با این حال من هنوز هم درخواست فضای بیشتر دارم. در مقایسه با زمانی که در ماه سپتامبر گذشته در استوریل مسابقه دادیم، دشواری بیشتری احساس می شود. بعضی از این ها به خاطر فقدان تغییرات الکترونیکی است. همچنین، این خودرو مشخصات منحصر به خودش را دارد که من هنوز به آن ها کاملاً مسلط نیستم. این موضوع، آدم را ناراحت تر می کند و به اضطراب می کشاند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسنا در سال ۱۹۹۴ تیم مک لارن که در سال ۱۹۸۸ به آن پیوسته بود و مدت زیادی با آن ها همکاری کرده بود را ترک کرد تا به تیم ویلیامز پیوسته و با جانشینی هم تیمی سابق خود یعنی آلن پروست، در کنار دیمون هیل به فعالیت بپردازد. انتظار می رفت که ویلیامز همانند دو فصل پیشین با حضور پروست و نایجل منسل، در این فصل نیز مدعی جایگاه قهرمانی جهان فرمول یک شود؛ هرچند که با توجه به ممنوعیت استفاده از سیستم های کمکی الکترونیکی برای فصل ۱۹۹۴، خودروها فاقد چنین سیستم هایی بودند.
سنا در زمان رونمایی از تیم جدیدش در طول آزمون های مرسوم پیش از فصل در استوریل، در مورد خودروی ویلیامز اف دبلیو۱۵ چنین گفت:
من نسبت به راندن این خودرو و رساندن آن به مرز محدودیت ها و فراتر از آن ها حس خوبی ندارم؛ بنابراین حتی یک دور هم نبوده که من احساس راحتی یا اطمینان منطقی داشته باشم. من در این خودرو، ناراحت هستم. همه چیز اشتباه به نظر می رسد. ما صندلی و چرخ را تعویض کردیم، اما با این حال من هنوز هم درخواست فضای بیشتر دارم. در مقایسه با زمانی که در ماه سپتامبر گذشته در استوریل مسابقه دادیم، دشواری بیشتری احساس می شود. بعضی از این ها به خاطر فقدان تغییرات الکترونیکی است. همچنین، این خودرو مشخصات منحصر به خودش را دارد که من هنوز به آن ها کاملاً مسلط نیستم. این موضوع، آدم را ناراحت تر می کند و به اضطراب می کشاند. [ ۱]
wiki: مرگ آیرتون سنا