مرکورکروم

لغت نامه دهخدا

مرکورکروم. [ م ِ کْرُم ْ / ک ُ رُم ْ ] ( فرانسوی ، اِ مرکب ) مرکورکرم. رجوع به مرکورکرم شود.

دارویی ضدعفونی کننده و از ترکیبات جیوه که محلول آن را روی زخم ها می مالند، دواگلی.

دوا گلی