مرکزیت

/markaziyyat/
مترادف مرکزیت: تجمع، تمرکز
معنی انگلیسی:
centrality, centricity

لغت نامه دهخدا

مرکزیت. [ م َ ک َ زی ی َ ] ( ع مص جعلی ، اِمص ) مرکزیة. مرکز بودن. تمرکز.
مرکزیة. [ م َ ک َ زی ی َ ] ( ع ص نسبی ) مؤنث مرکزی. منسوب به مرکز. رجوع به مرکز و مرکزی شود.

فرهنگ فارسی

۱ - مرکز بودن . ۲ - تمرکز وتجمع امور در یک محل یک شخص یک گروه .

فرهنگ معین

(مَ کَ یَّ ) [ ازع . ] (مص جع . ) ۱ - مرکز بودن . ۲ - تمرکز و تجمع امور در یک محل .

پیشنهاد کاربران

ناوندی
میانه ای، میانیک، پایتختی، میانمندی
برابر پارسی اش میشه : کُیانمندی koyaanmandi

بپرس