مرکز دیپلماسی عمومی و رسانه ای یکی از زیرمجموعه های وزارت امور خارجه است که در سال ۱۳۹۰ تأسیس شد. ساختار اداری این مرکز در سطح معاونت وزارت خانه بوده و رئیس آن، یکی از معاونان وزیر امور خارجه محسوب می شود.
... [مشاهده متن کامل]
براساس نمودار سازمانی مصوب سال ۱۳۱۳، وزارت امور خارجه توسط یک وزیر و یک معاون وزیر اداره می شد. ادارات وزارت خانه شامل چهار ادارهٔ سیاسی و یک ادارهٔ رمز بود و هفت بخش دیگر نیز در ساختار وزارت قرار داشت که «ادارهٔ اطلاعات و مطبوعات» یکی از بخش های فوق بود. نخستین خبرگزاری رسمی در ایران در همین سال به نام آژانس پارس و در ادارهٔ اطلاعات و مطبوعات وزارت امور خارجه تأسیس شد. : ۱۴۷ بخشنامهٔ وزارت مالیه به منظور اعلام مصوبهٔ هیئت وزیران با موضوع «نظامنامهٔ تمرکز اخبار و نشر آن در داخله و خارجه» در تاریخ ۱۶ مرداد ۱۳۱۳ ابلاغ شد که براساس آن، جمع آوری و نشر اخبار در انحصار آژانس پارس قرار گرفت. در این نظامنامه، قوانین تدوین و ارسال خبر به ادارهٔ اطلاعات و مطبوعات آورده شده بود و مقام ها و رؤسای ادارات و وزارت خانه ها ملزم شده بودند که بدون اجازهٔ ادارهٔ اطلاعات و مطبوعات، با خبرنگاران ملاقات نداشته باشند. براساس این مصوبه، انتشار اخبار در داخل و خارج کشور، فقط با مجوز این اداره امکان پذیر شناخته شده بود. در سال ۱۳۱۹، آژانس پارس از تابعیت ادارهٔ اطلاعات و مطبوعات خارج شده و زیرنظر اداره کل انتشارات و تبلیغات ( وابسته به نهاد نخست وزیری ) قرار گرفت. : ۱۴۸
سه دهه بعد، ادارهٔ اطلاعات و مطبوعات به سطح اداره کل ارتقا پیدا کرد. در دههٔ ۱۳۴۰، وزارت خانه دارای چهار معاونت بود که هرکدام از معاونت ها دارای اداره کل های زیرمجموعهٔ خود بودند و «اداره کل اطلاعات و مطبوعات» یکی از این بخش ها بود. با این حال و برخلاف سایر ادارات که چند اداره زیر نظر یک مدیرکل و سپس چند اداره کل زیر نظر یک معاون وزیر قرار داشت، اداره کل اطلاعات و مطبوعات در دههٔ ۱۳۵۰ زیرمجموعهٔ هیچ کدام از معاونت ها نبود و مدیرکل آن مستقیماً با وزیر امور خارجه ارتباط داشت. تجهیز فنی اداره کل اطلاعات و مطبوعات در همین دوران انجام شد. برای این منظور، دستگاه های جدید تلکس از سونی خریداری و در وزارت خانه راه اندازی شد که تمام ساعات شبانه روز به خبرگزاری های بین المللی وصل بودند و متصدیان هر دستگاه موظف بودند که اخبار مهم را فوراً به دست شخص وزیر یا معاونان او برسانند. در سال های پایانی پیش از انقلاب ۱۳۵۷، مدیرکل اطلاعات و مطبوعات، سخنگوی رسمی وزارت خانه بود که با دعوت از روزنامه نگاران به طور جمعی یا اختصاصی مطالب مورد نظر و اخبار وزارت خانه از انتصابات تا مسائل سیاسی خاص را در اختیار آن ها می گذاشت. این اداره دارای یک نشریهٔ هفتگی نیز بود که رابط وزارت با رسانه ها بود.
... [مشاهده متن کامل]
براساس نمودار سازمانی مصوب سال ۱۳۱۳، وزارت امور خارجه توسط یک وزیر و یک معاون وزیر اداره می شد. ادارات وزارت خانه شامل چهار ادارهٔ سیاسی و یک ادارهٔ رمز بود و هفت بخش دیگر نیز در ساختار وزارت قرار داشت که «ادارهٔ اطلاعات و مطبوعات» یکی از بخش های فوق بود. نخستین خبرگزاری رسمی در ایران در همین سال به نام آژانس پارس و در ادارهٔ اطلاعات و مطبوعات وزارت امور خارجه تأسیس شد. : ۱۴۷ بخشنامهٔ وزارت مالیه به منظور اعلام مصوبهٔ هیئت وزیران با موضوع «نظامنامهٔ تمرکز اخبار و نشر آن در داخله و خارجه» در تاریخ ۱۶ مرداد ۱۳۱۳ ابلاغ شد که براساس آن، جمع آوری و نشر اخبار در انحصار آژانس پارس قرار گرفت. در این نظامنامه، قوانین تدوین و ارسال خبر به ادارهٔ اطلاعات و مطبوعات آورده شده بود و مقام ها و رؤسای ادارات و وزارت خانه ها ملزم شده بودند که بدون اجازهٔ ادارهٔ اطلاعات و مطبوعات، با خبرنگاران ملاقات نداشته باشند. براساس این مصوبه، انتشار اخبار در داخل و خارج کشور، فقط با مجوز این اداره امکان پذیر شناخته شده بود. در سال ۱۳۱۹، آژانس پارس از تابعیت ادارهٔ اطلاعات و مطبوعات خارج شده و زیرنظر اداره کل انتشارات و تبلیغات ( وابسته به نهاد نخست وزیری ) قرار گرفت. : ۱۴۸
سه دهه بعد، ادارهٔ اطلاعات و مطبوعات به سطح اداره کل ارتقا پیدا کرد. در دههٔ ۱۳۴۰، وزارت خانه دارای چهار معاونت بود که هرکدام از معاونت ها دارای اداره کل های زیرمجموعهٔ خود بودند و «اداره کل اطلاعات و مطبوعات» یکی از این بخش ها بود. با این حال و برخلاف سایر ادارات که چند اداره زیر نظر یک مدیرکل و سپس چند اداره کل زیر نظر یک معاون وزیر قرار داشت، اداره کل اطلاعات و مطبوعات در دههٔ ۱۳۵۰ زیرمجموعهٔ هیچ کدام از معاونت ها نبود و مدیرکل آن مستقیماً با وزیر امور خارجه ارتباط داشت. تجهیز فنی اداره کل اطلاعات و مطبوعات در همین دوران انجام شد. برای این منظور، دستگاه های جدید تلکس از سونی خریداری و در وزارت خانه راه اندازی شد که تمام ساعات شبانه روز به خبرگزاری های بین المللی وصل بودند و متصدیان هر دستگاه موظف بودند که اخبار مهم را فوراً به دست شخص وزیر یا معاونان او برسانند. در سال های پایانی پیش از انقلاب ۱۳۵۷، مدیرکل اطلاعات و مطبوعات، سخنگوی رسمی وزارت خانه بود که با دعوت از روزنامه نگاران به طور جمعی یا اختصاصی مطالب مورد نظر و اخبار وزارت خانه از انتصابات تا مسائل سیاسی خاص را در اختیار آن ها می گذاشت. این اداره دارای یک نشریهٔ هفتگی نیز بود که رابط وزارت با رسانه ها بود.
