مرکب ناقص تقییدی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] مرکب ناقص تقییدی، به معنای مرکّب ناقصِ دارای نسبت تقییدی بین اجزا است.
مرکب ناقص به دو قسم تقییدی و غیر تقییدی تقسیم می گردد. مرکب ناقص تقییدی، لفظ مرکبی است که یکی از اجزای مرکب، قید جزء دیگر باشد.
اقسام مرکب ناقص تقییدی
مرکب ناقص تقییدی بر سه قسم است:۱. مرکب ناقصِ دارای قید وصفی، مانند «انسان دانا». از این قسم به « مرکب ناقص تقییدی وصفی» یاد می شود.۲. مرکب ناقصِ دارای قید اضافی، مانند «غلام زید». از این قسم به «مرکب ناقص تقییدی اضافی» یاد می کنند.۳. مرکب ناقصِ دارای قید وصفی و اضافی، مانند: «خانه زیبای علی». از این قسم به «مرکب ناقص تقییدی وصفی اضافی» نام می برند. بعضی بر اقسام یاد شده قسمی را اضافه نموده اند به نام «مرکب ناقص تقییدی تعلّقی»، مانند: «ساکن در خانه»، که خانه ظرف سکونت بوده و متعلق به ساکن می باشد.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • گرامی، محمدعلی، منطق مقارن.• خوانساری، محمد، منطق صوری.• شیرازی، قطب الدین، درة التاج (منطق).• فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال المیزان.• علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.• جرجانی، میر سید شریف، الکبری فی المنطق.• تفتازانی، عبدالله بن شهاب الدین، الحاشیة علی تهذیب المنطق.• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.• شهاب الدین سهروردی، یحیی بن حبش، منطق التلویحات.• قطب الدین رازی، محمد بن محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه.• مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه.

پیشنهاد کاربران

بپرس