مرکب انگیزی

لغت نامه دهخدا

مرکب انگیزی. [ م َ ک َ اَ ] ( حامص مرکب ) از جا برکندن و دواندن اسپ به سوی کسی یا چیزی. اسپ بر کسی یا چیزی دوانیدن به قصد گرفتار ساختن او. مرکب انگیختن :
کرد بر گور مرکب انگیزی
داد یکران تند را تیزی.
نظامی.

فرهنگ فارسی

از جا برکندن و دواندن اسب بسوی کسی

پیشنهاد کاربران

اسب دواندن
مرکب راندن
به تاخت رفتن
تاختن
کرد بر گور مرکب انگیزی
داد یکران تند را تیزی
✏ �نظامی�