مروی، کوچه
مروی، کوچه
(در تداول عامه «کوچه ـ مروی») از محله های قدیمی تهران، در ابتدای خیابان ناصرخسرو، روبه روی شمس العماره تا خیابان پامنار. در اوایل دورۀ قاجار در منطقۀ بازارچۀ مروی به وجود آمد. در ۱۲۳۱ق، مدرسه و مسجد مروی را خان مروی و در ۱۲۷۷ق، مدرسۀ سپهسالار قدیم را محمدخان سپهسالار در آن دایر کردند. در مدرسۀ مروی که به سبب لقب سازندۀ آن، فخرالدوله، مدرسۀ فخریه نیز نامیده می شد، در ۱۳۱۹ هنرکده ای با سه رشتۀ معماری، نقاشی و مجسمه سازی به وجود آمد و در ۱۳۲۵ش، ساختمان آن تخریب و در جای آن دبیرستان مروی کنونی ساخته شد. کوچۀ مروی در دورۀ قاجار از محله های اعیان نشین شهر و یکی از ساختمان های مهم آن، سفارت پروس بود. کوچۀ باریک و پیچ در پیچ خراسانی ها، کوچۀ نقیب السادات و حسینۀ آقا اشرف از ۱۲۳۰ق، بازگوکنندۀ تاریخ این محله اند.
مروی، کوچه
(در تداول عامه «کوچه ـ مروی») از محله های قدیمی تهران، در ابتدای خیابان ناصرخسرو، روبه روی شمس العماره تا خیابان پامنار. در اوایل دورۀ قاجار در منطقۀ بازارچۀ مروی به وجود آمد. در ۱۲۳۱ق، مدرسه و مسجد مروی را خان مروی و در ۱۲۷۷ق، مدرسۀ سپهسالار قدیم را محمدخان سپهسالار در آن دایر کردند. در مدرسۀ مروی که به سبب لقب سازندۀ آن، فخرالدوله، مدرسۀ فخریه نیز نامیده می شد، در ۱۳۱۹ هنرکده ای با سه رشتۀ معماری، نقاشی و مجسمه سازی به وجود آمد و در ۱۳۲۵ش، ساختمان آن تخریب و در جای آن دبیرستان مروی کنونی ساخته شد. کوچۀ مروی در دورۀ قاجار از محله های اعیان نشین شهر و یکی از ساختمان های مهم آن، سفارت پروس بود. کوچۀ باریک و پیچ در پیچ خراسانی ها، کوچۀ نقیب السادات و حسینۀ آقا اشرف از ۱۲۳۰ق، بازگوکنندۀ تاریخ این محله اند.
wikijoo: مروی،_کوچه