مروه حسین

مُرُوَّه، حسین (لبنان ۱۹۰۹ـ بیروت ۱۹۸۷)
منتقد ادبی، فعال سیاسی و فلسفه نویس لبنانی. در حوزۀ علمیۀ نجف درس خواند. به مدت دَه سال در عراق معلم عربی بود و برای مطبوعات عراق، سوریه، لبنان و مصر مطلب می نوشت. به علت مشارکت در قیام مردم عراق علیه توافق پورتسموت، با بریتانیا، در ۱۹۴۹، به دستور دولت نوری سعید اخراج شد و، تا زمان کشته شدن به دست یک گروه شبه نظامی رقیب، در لبنان می زیست. مُرُوّه با مطبوعات چپ گرا، به ویژه الطریق و الثقافه الوطنیه در بیروت ارتباط تنگاتنگ داشت و سپس مدیرمسئول الطریق شد. با نوشتن پایان نامۀ گرایش های مادی در فلسفۀ عربی اسلامی از دانشگاه مسکو دانشنامۀ دکتری گرفت. این کتاب در دو جلد پرحجم (۱۹۷۸ و ۱۹۷۹) چاپ شد. در اوایل دهۀ ۱۹۴۰ به حزب کمونیست لبنان پیوست و تا هنگام مرگ عضو کمیتۀ مرکزی حزب بود. در عین حال از بنیادگذاران انجمن نویسندگان عرب (سپتامبر ۱۹۵۴) در دمشق بود. بیشتر آثار مُرُوَّه مجموعۀ رسالات و مقاله های اوست. با کاروان (۱۹۵۳) و انقلاب عراق (۱۹۵۸) از آن جمله است. کتاب اخیر هنوز جامع ترین قرائت مارکسیستی از ادبیات و فرهنگ عربی شمرده می شود. دیدگاه او دربارۀ ماتریالیسم تاریخی تا پایان زندگی اش تغییری نکرد.