فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
۲. (قید ) با آسودگی.
پیشنهاد کاربران
فراخ عیش. [ ف َ ع َ /ع ِ ] ( ص مرکب ) مرفه الحال. ( یادداشت بخط مؤلف ) . رجوع به فراخ روزی ، فراخ آستین ، فراخبال و فراخ دست شود.
خوش روزگار. [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) مرفه الحال . با عیش . با زندگی راحت : شاها رهی ز جود تو خوش روزگار شدکز روزگار عمر تو خوش روزگار باد. مسعودسعد. || ( اِ مرکب ) روزگار خوش . روز خوش .
خوش عیش . [ خوَش ْ / خُش ْ ع َ / ع ِ ] ( ص مرکب ) مرفه الحال . خوش زندگی . ( یادداشت مؤلف ) : مُغفُر؛ خوش عیش . گشاده روزی . غیسانه ؛ زن نرم و نازک و خوش عیش . ( منتهی الارب ) . نغمه ؛ خوش عیش شدن . ( تاج المصادر بیهقی ) .
مرفه الحال : آسوده حال .
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص458 ) .
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص458 ) .